Spinki do mankietów
o
Wystawa prezentuje obrazy malowane autorską techniką, powstałe w latach 2006-2024. Część z nich to portrety młodych ludzi, byłych uczniów Gimnazjum Plastycznego – to kilkuletni eksperyment polegający na malowaniu z natury w różnym czasie. Autorka twierdzi, że w malarstwie portretowym ważne jest dla niej ukazanie psychologii portretowanej osoby, zwłaszcza młodego człowieka, jej wewnętrznego pejzażu, charakterystycznego dla malarstwa dawnych mistrzów. Malowanie portretu jest powolne, dlatego zajmuje dużo czasu, nie jest to sytuacja bierna, ale współtworzenie, studium psychologiczne, komunikacja i odkrywanie, ile można się nauczyć od drugiego człowieka, nawiązując z nim głęboką relację. Bohaterami portretów są młodzi ludzie, ambitni twórcy i artyści, osobowości, do których wewnętrznego świata niełatwo znaleźć klucz, a jednak są one bardzo ciekawe. Niektóre portrety powstają w oparciu o prace współczesnych fotografów i interpretują je na swój własny sposób. Wystawa „Spojrzenia” to spotkania artysty: zarówno oczami portretowanych, jak i oczami obserwatorów i widzów. Jest to druga osobista wystawa artysty w Birsztonie.
Twórczość J. Linkevičiūtė nie zawiera żadnych aktualnych zagadnień ani socrealizmu, swoje obrazy nazywa stanami oraz kultywacją i harmonizacją wewnętrznego „ja”. „Kiedy przejdziesz przez swoje osobiste wojny, znęcanie się i nieporozumienia, przez tę wąską, wąską bramę, życie otworzy się przed tobą. Ale trzeba przez to przejść, żeby nauczyć się patrzeć na świat własnymi oczami” – metaforycznie wyjaśnia drogę rozwoju każdego człowieka. D. Juškienė, „Kaunas Diena” (2018-09-02).
Nauka plastyki - lekcje rysunku, malarstwa, rzeźby w Marijampolskiej Szkole Artystycznej u znanych litewskich artystów: K. Morkūnasa, V. Ir J. Juodzevičiusa, J. Naruši, S. Juškienė, S. Rickevičiūtė, J. Prakapa, J. Tumas. Od 2006 roku rzeźbiarz R. Antinis i malarz A. Obcarskas, którzy ogromnie wspierali jego twórczość, odegrali kluczową rolę w tworzeniu jego własnej, autentycznej kreski od 2006 roku. Jednak najważniejszym nauczycielem jest Pranas Gailius, jeden z najsłynniejszych malarzy litewskiej diaspory, spotykany kilka razy w latach 2014-2015. W Paryżu uczył „myślenia o malowaniu”. „Nie ma znaczenia, czy malujesz figuratywnie, czy abstrakcyjnie, już jesteś w malarstwie” – powiedział artysta. Efektem tych lekcji i dwuletniej komunikacji jest twórcza biografia artysty napisana przez J. Linkevičiūtė – fikcja literacka „Ręczniki paryskie” (2020, „Meno parkas”).
Od 2010 roku Odbyło się 10 wystaw osobistych w Wilnie, Kownie, Birsztanach i innych miastach Litwy, obrazy zakupiły osoby prywatne w Niemczech i Polsce. Współpracujemy z "Parko Galerija" w Kownie.
