Pomnik  Balysa Sruogi

Popiersie z szarego kamienia przypomina jedną z najsłynniejszych osób XX wieku, która przemierzała Birsztany. Pisarze litewscy - Bali Sruogas. Ciekawostką jest to, że wysokość biustu jest taka sama jak wzrost pisarza – 190 cm. W 1997 roku stworzony przez rzeźbiarza Giedriusa Plechavičiusa.
Na placu, obok pomnika otoczonego drzewami, odbywają się wieczory poetyckie, może tu zasiąść do 20 osób.
Pisarz znalazł się w kurorcie w 1945 roku. w lipcu, tuż po zakończeniu II wojny światowej. Profesor, który przeżył dwuletni koszmar w obozie koncentracyjnym Štuthof, trafił do Birsztan w złym stanie zdrowia, podczas gdy jego żona, historyk Vanda Daugirdaitė-Sruogienė, wraz z córką Dalia zostały na Zachodzie.
„Biała willa”, w której B. Sruoga próbował odzyskać siły duchowe i fizyczne, już nie istnieje, ale w ciągu trzech miesięcy spędzonych w kurorcie jego przesiąknięte ironią wspomnienia przekształciły się w jedno z najsłynniejszych dzieł literatury litewskiej wszechczasów - pamiętnik „Las Bogów”. Niestety treść książki nie spodobała się cenzorom sowieckim, ponieważ nie potępiała niemieckich faszystów i nie wychwalała heroizmu Sowietów. Znacznie „zrewidowany”, po raz pierwszy ukazał się dopiero dziesięć lat po śmierci B. Sruogi w 1957 roku. Powieść opowiada o braku człowieczeństwa, nie brakuje czarnego humoru, co być może pomogło nie przerwać masowej zagłady ludzi w fabryce. Ciekawe, że jeszcze pracując jako urzędnik w obozie koncentracyjnym B. Sruoga stworzył kilka komedii.
W Birsztanie zamiast odpoczywać Balys Sruoga pisał codziennie przez 10-12 godzin. Tu też poznał swoją muzę – doktor Aldonę Daugėlaitė, która prawdopodobnie potajemnie dostarczała opatrunki litewskim partyzantom. Być może jej poświęcony jest zbiór poezji „Giesmės vyšnelei žudriajai” stworzony w Birsztanie wraz z „Miškis of the Gods”.

Popiersie Bali Sruogi zostało zbudowane w 1997 roku. 16 października, z okazji 50. rocznicy śmierci pisarza, w starym parku Birsztany, w półokręgu dwunastu lip wykonanych z szarego kamienia - granitu.